konstatować

konstatować
konstatować {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, konstatowaćtuję, konstatowaćtuje, konstatowaćany {{/stl_8}}– skonstatować {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Ia {{/stl_8}}{{stl_7}}'zauważać, stwierdzać, ustalać jakiś fakt': {{/stl_7}}{{stl_10}}Konstatować braki w wyposażeniu domu. Skonstatować brak portfela w kieszeni. Skonstatował z przykrością, że został oszukany. <fr.> {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • konstatować — ndk IV, konstatowaćtuję, konstatowaćtujesz, konstatowaćtuj, konstatowaćował, konstatowaćowany książk. «ustalać, stwierdzać istnienie jakiegoś faktu» Konstatował głośno spostrzeżone nieścisłości. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • konstatowanie — n I rzecz. od konstatować …   Słownik języka polskiego

  • skonstatować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}konstatować {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stwierdzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, stwierdzaćam, stwierdzaća, stwierdzaćają, stwierdzaćany {{/stl 8}}– stwierdzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, stwierdzaćdzę, stwierdzaćdzi, stwierdź, stwierdzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} ustalać na podstawie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”